บทที่ 20 ตอนที่ 20

“นี่ใช่ไอ้คนเมื่อวานหรือเปล่าพัส” กอร์ดอนเอ่ยถาม

“คนเดียวกันครับ” พัสกรบอก

“ต่างกันราวกับฟ้ากับเหว” พูดเสร็จกอร์ดอนก็ย่อกายลงนั่งในห้องโดยสาร ที่มีสิงห์ เปิดประตูรอท่า พร้อมกับค้อมศีรษะให้ผู้เป็นนาย

พัสกรก้าวเข้าไปนั่งเบาะข้างคนขับ ขณะนิดาวิ่งกระหืดกระหอบ ลงจากรถส่วนตัวมายังรถเจ้านาย เมื่อเช้าเธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ